demire



davranışsal çözümsüzlüğümün getirdiği
eylemsizlikle yüzleşirken   ve
madde olgusunun engizisyonunu
içimde hisseterken
ruhunun peşimi bırakmadığı her an
tarihe kızar hale geldim
usul usul seni ben den alırken
nedensiz günlerin , niçinsiz anlarını düşlerken
cahil çocuklar olarak bakmak istediğimiz gecelerde
en kuytu köşelerde olmak istedigimiz
lahitlerdeydik


vardın
oldun
çoktun
yoksun
varım
bende olmayacağım   ( zamanını bilmediğim bi tarihte buluşmak üzere )

.
.

Hiç yorum yok: